Bij Inzowijs begeleiden we een zo breed mogelijke groep jeugdigen in de thuissituatie, op school of in groepsverband. Onze ondersteuning is vaak kortdurend -maar zolang als nodig is- en oplossingsgericht. Het doel is altijd om een kind of jongere (en de omgeving) te helpen om weer zelfstandig verder te kunnen. Bij welke hulpvragen komt Inzowijs om de hoek kijken, aan welke doelen werken we concreet met onze cliënten en wat helpt hierbij? Lees het in dit artikel!
Guusje is een vrolijk, nieuwsgierig en grappig meisje dat last heeft van overprikkeling, moeilijk contact krijgt met anderen en rigide is in haar gedrag. Ze mist de aansluiting bij het regulier onderwijs en gaat daarom de overstap maken naar het speciaal onderwijs. Wij begeleiden haar thuis en op de groep. Naast Inzowijs, zijn de school en het jeugd- en gezinsteam betrokken bij de hulpverlening.
Guusje vindt het met name ingewikkeld om het plan dat in haar hoofd zit aan te passen aan de omstandigheden. Bijvoorbeeld: het regent en ze moet overschakelen van een buiten- naar een binnenactiviteit. Dat is lastig. Ze gaat dan onverstoorbaar verder met wat ze aan het doen is en luistert niet naar haar ouder of begeleider. Om haar zelfredzaamheid te vergroten, heeft Guusje doelen als: leren om keuzes te maken, wensen kenbaar durven maken en het plan wijzigen als dat nodig is. Wat helpt in de thuis- en groepsbegeleiding van Guusje is dat we een vast dagprogramma maken, het aantal keuzes voor activiteiten afbakenen, inspanning en ontspanning afwisselen om overprikkeling te voorkomen. Twee praktische hulpmiddelen die we hierbij inzetten zijn bijvoorbeeld de time-timer en pictogrammen voor een heldere dagindeling. Ook ondertitelt de begeleider regelmatig wat er gebeurt, geeft hij of zij erkenning voor het gevoel van Guusje en helpt haar gedragsalternatieven in te zetten.
James is een echte spring-in-‘t-veld met een heel scala aan emoties. Hij kan erg verdrietig en boos zijn. Achter deze boosheid schuilt angst. Enkele jaren geleden kwam hij bij de groep voor overbruggingszorg richting een zorgonderwijscombinatie en inmiddels krijgt hij groepsbegeleiding. Bij de hulp zijn verschillende partijen betrokken, onder andere het jeugd- en gezinsteam, speciaal onderwijs, een partij voor diagnostiek en ouderbegeleiding en vanzelfsprekend zijn verzorgers.
De begeleiding bij emotieregulatie is bij elke cliënt anders. Het startpunt is altijd om elkaar te leren kennen. Om welk gedrag gaat het, wat kan de cliënt zelf doen, wat kan de begeleider betekenen, wat werkt wel, wat niet? In de fasekaart* Emotieregulatie staan al deze manieren om hier met een kind aan te werken beschreven. Met de zorgcoördinator bespreekt de begeleider welke aanpak eerst geprobeerd wordt. Het doel daarbij is nooit om niet meer boos te worden, maar wel om te leren op een adequate manier te reageren of om te kalmeren en daarna je activiteit weer op te starten. Vaak duurt het een tijd voordat een kind geleerd heeft om het te zeggen als het zich gespannen voelt. De rol van de Inzowijs-begeleider is dan ook: het bieden van duidelijkheid, zorgen voor veiligheid en nabijheid, vroegtijdig inspringen en het kind uit de situatie halen en hem of haar helpen te kalmeren. Handige hulpmiddelen hierbij zijn een emotiethermometer, bijpassende boekjes zoals Emotieklets of een signaleringsplan. In zo’n plan beschrijven we met elkaar gedragingen of gevoelens die een signaal kunnen zijn voor ontregeling en mogelijke acties die wij of het kind kunnen ondernemen. Kind en begeleider gaan samen op zoek naar wat er werkt om weer rustig te worden.
Vanaf nu delen we regelmatig praktijkvoorbeelden met je op onze website. Uiteraard zijn de namen en cases die we gebruiken fictief. Benieuwd naar wat wij voor jou kunnen betekenen? Bekijk wat het zorgaanbod van Inzowijs is in jouw regio.
*De fasekaarten zijn door Inzowijs ontwikkeld als hulpmiddel voor begeleiders om stapsgewijs aan doelen als emotieregulatie of het verbeteren van de taakaanpak te werken.